Maria Stella hè anchiscartata annant'à u canapé. Hè spugliata in cristu, e so tette sempre ferme per una donna di cinquant'anni, una pilaghja nera da sopr'à a so muzza. Ié, era un pezzu di donna, giovana, è ne resta sempre qualcosa.
S'era maritata troppu prestu, cun u so primu amore, è avia subbitu avutu figlioli.
Hè perquessa chì à quaranta cinque anni, i figlioli allevati, mandò u maritu à fassi leghje, è decidì di richjappà u tempu persu, gudendu à più pudè. E li pruvò tutte, partuse cun turisti, chjavate cun coppii illeghjitimi, andendu sin'à manghjà e potte di l'altre donne.
Eppò, l'hà scontru. A principiu era solu sessuale, ma quandu qualchì sia vi manghja a fica di cusì bella manera, ùn sì pò chè cascà innamurata.
Si carezza, sparghje a chantilly nant'à a so muzza, u chjama.
Veni, u mio tesoru, tè guarda, l'aghju messa apposta per tè.
Ellu li si lampa addossu è cun ingurdizia, lecca tutta a chantilly, fendu cullà à e nule à Maria Stella.
Ié, ié, vaici, manghjami a muzza, o caru, ùn ci sì chè tù à dammi tantu piacè, iééééééé......
Si ritira è posa annantu à u futogliu. Maria Stella li carezza u capu, è u basgia annant'à u musu.
O Turcu, sì u m'amore tù.
Felice, u cane trinneca a coda.