Suvveniri di a Casa Morta
.
.
Ssa miseria ùn hè a me miseria ?
Aghju troppu sunniatu, è sunnià era u me lussu
Sò tanti ad essa riligati
Tanti ad essa scantati
Ùn ci hè più strada par iddi
Chi porti versu l’umanu
.
È ghje’ eru un omu com’è iddi ?
Mancu, ghje’ sò firmatu un omu
Un aristocratu hè sempri un omu
L’altri ? Veda…
.
Ancu cù a funi à u codu saraghju sempri un sgiò
Mi vurrani fà u servu
Mi diciarani ch’ùn sò di qui
A rivolta pà un sgiò, hè una scimizia !
.
Ci hè ssu ghjàcaru daretu à i casimenta, Charik,
Chi vali quant’è no
Li demu qualchi bucconu, spartimu cun iddu
Charik hè un vechju suvveniri di vechji sinsasioni
Quand’i l’affizzioni…
.
Oh un pocu d’affizzioni !
.
Eru un omu ancu cù a funi à u codu
Quand’i u boia facia neci
Ghjustu par truncammi sinu à l’eternu
Eru un omu sinu à a me falsa mortu
.
Mora pudia avè un sensu
Ma viva in a casa morta
.
À i bagna i mani di u servu mi cacciani lutu
L’acqua calda miscia
Unu stagnolu d’acqua calda pà un soldu imprubàbili
È l’omini nudi in tuttu, schèlatri dirisorii
Cù catena à i peda
Si lavani